Miano: Ealeneisses Arvandor Płeć: Kobieta Wiek: 25 lat I 250 lat Grupa: Elf pół krwi smok Rasa: Draconis Czerwony Klasa:  Łowca Ranga: Szlachcianka Ranga dodatkowa: Księżna Hierarchia: Arvandor Pochodzenie: Zamek Arvaron Przydomek: Elen, Szara wilczyca z Arvaron Orientacja: Biseksualna Rodzina: Isabella- siostrzenica; Allamaris- siostra, Feya- kuzynka, Aramil- szwagier, Aria- siostrzenica

Wygląd
Zewnętrzny: Ubiera się w prostą, białą bawełnianą lub bardziej odświętnie lnianą koszulę wiązaną w dekolcie na troki, które przeplatane są jak w gorsecie. Zazwyczaj nosi do tego spodnie z materiału lub spodnie wzmacniane skórą na udach na czas długich podróży konnych, zakłada doń zwykłe, skórzane trzewiki z ukrytym nożem w wysokiej cholewie. W chłodniejsze dni często można ją widywać w jej ulubionej czerwonej kurtce z materiału. W czasie służby nosi kolczugę i typową zbroję dla armii carskiej.  Poza tym, że jest wojownikiem jest też członkinią rodu carskiego i jak wiadomo nie wypada pannie ubierać się zawsze w tak prosty stój jak na wojaczki. Wtedy jest elegancką damą w bogato zdobionych sukniach i cudownych trzewikach.

Wewnętrzny: Kobieta o brązowych, bujnych włosach lekką kręconych na końcach, za co je nie cierpi a mężczyźni uwielbiają. Ma ona szafirowe oczy przechodzące niekiedy w odcień królewskiego błękitu, są czyste i lśniące i zawsze bacznie spoglądające na innych ludzi. Pociągłe rysy twarzy, trójkątny kształt twarzy to cechy charakterystyczne dla niej. Ma słodkie, malinowe usta, które kuszą wiele osób. Jest kobietą o atletycznej budowie ciała przez lata ćwiczeń i walk, jednak nie jest pozbawiona kobiecych walorów piękna. Ma ona rozkoszne, wydatne biodra i biust mieszczący się w granicach zdrowego rozsądku. Zawsze pachnie bzem i agrestem. Jej cechą charakterystyczną jest znamię na stopie i to że ma dość mało szpiczaste uszy przez co była uważana za królewskiego bękarta. Jako smoczyca mierzy sobie bagatela dwadzieścia metrów do kłębu. Pokryta jest w całości mieniącymi się czerwonobordowymi łuskami, które są niczym pancerz i ochraniają jej ciało. W tej formie tylko nieliczni są w stanie ją rozpoznać po błękitnych oczach. Jest typem smoka czterołapnego ze skrzydłami o niebotycznej rozpiętości zakończone pazurem do wspinania się po skałach. Wzdłuż jej kręgosłupa biegną ostre kolce, na które może się nadziać jakiś nieszczęśnik, biegną one po sam czubek ogona, który zakończony jest niczym trójząb. Rogi wyrastają także z tyłu głowy Elen, i łączą się z kryzą którą nadyma kiedy jest rozwścieczona. Nadzianie się na chociażby jeden kolec lub ząb to niechybna śmierć lecz i draśnięcia są zgubne, gdyż smok produkuje jad, który uwalnia się przez kolce do ciała ofiary, które powoli atakują system nerwowy i ofiara zaczyna się dusić, następują mimowolne skurcze i rozkurcze serca. Posiada umiejętność ziania lodem. Tak, niektóre smoki zioną ogniem lecz o wiele trudniej jest posiąść umiejętność tak zwanego "lodowego płuca" które wypycha z siebie strumień błękitnego jakby "płomienia" w istocie jest to ciekły azot, który w zetknięciu się z obiektem gwałtownie zmienia jego strukturę i zamraża, mury warowne stają się kruche niczym babki z piasku.

Atrybuty

Siła: 8 [+3]
Reakcja: 7
Obrona: 5 [+1]
Zwinność: 7
Spostrzegawczość: 7
Inteligencja: 4 [+1]
Szybkość: 7

Umiejętności

Bojowe:

• Walka dwoma mieczami,
  
• Walka wierzchem,
  
• Rzucanie nożami,
  
• Łucznictwo.
  

Inne:

• Maskowanie swojego zapachu oraz obecności,
  
• Bezszelestne poruszanie się,
  
• Wyczulone zmysły zwłaszcza węch i słuch oraz nie najgorszy dotyk (wibracje ziemi i odkrywanie położenia przeciwnika),
  
• Zastawianie pułapek,
  
• Znajomość podstawowych ziół i wytwarzanie z nich leków,
  
• Umiejętność przetrwania w dziczy,
  
• Znakomita orientacja w terenie i kartografia.
  

Zaklęcia/Moce


Zaklęcia:

Poliformizm- Nie tylko może zmieniać się ze smoka w człowieka, ale też dowolne zwierze, przybrać czyjś wygląd lub po prostu dla swoich widzi misie zmienić kolor włosów. Jedyną rzeczą jaką nie może zniwelować to blizna na pięcie, która jest jej znamieniem rozpoznawczym.

Piekielny żar- Każdy kto chciałby infiltrować mózg Elen musi się liczyć z tym, że spotka go przykra niespodzianka, gdyż każda próba włamania się może spalić chętnego. W umyśle wybuchają płomienie, które atakują myśli lub alterego oponenta, kiedy przegra walkę zostanie słodkim warzywkiem.

Przejęcie duszy- Potrafi wyssać duszę swojej ofiary i przejąć jedną losową umiejętność, maksymalnie może pochłonąć pięć innych umiejętności, kiedy wessie inną duszę musi zrezygnować z jednej poprzedniej.

Z grobu wezwanie- Może wezwać duszę zmarłego i osadzić go w ciele wcześniej przygotowanym. Takie ciało nie może mieć więcej niż trzy doby. Wezwana dusza zmienia ciało i odbudowuje swoje dawne. Jest w pełni posłuszny rozkazom Elen i tylko ona może odwołać umarłego, chyba, że przekaźnik, czyli ciało zostanie doszczętnie zniszczone, wtedy dusza uwalnia się. Zmarły budzi się ze swoimi dawnymi umiejętnościami.

Moc:

Smocza przemiana- Kiedy Elen przemieni się w pełną formę smoka to strach się jej bać i lepiej nie wchodzić w drogę tej rozjuszonej bestii. Jej siła i obrona drastycznie rosną, szybkość podnosi się.

Magiczne Przedmioty

• Naszyjnik gwiazdy południowej (Indril)
  
• Miecz Deviolit- zdobyty za walkę z innym smokiem Aramechsem blisko wysp Nebula, ma właściwości przewodzące energię życiową Elen i może ona dzięki temu wydłużać ostrze, ostrzyć czy w razie potrzemy dodać do niego eteryczną końcówkę na trzonku czyniąc ko dwustronnym nożem w razie ataku zza pleców.
  

Profesje

• Skrytobójstwo,
  
• Alchemia,
  
• Jeździectwo,
  
• Łucznictwo,
  
• Służba Wojskowa: Armia.
  

Wierzchowiec

Xantos- śnieżnobiały ogier o turkusowych oczach, bujnej grzywie i ogonie. Jego kopyta lśnią niczym stal. Nie jest to zwykły koń lecz pegaz o niesamowitych baranich rogach, które wyrastają mu z tyłu głowy. Jego skrzydła są białe ze srebrnym refleksem. Potrafi szybko latać i galopować, jest wspaniałym towarzyszem Elen.

Ekwipunek

• Sztylet ukryty w cholewie buta,
  
• Noże umocowane na pasie,
  
• Miecz Deviolit,
  
• Zioła i receptury.
  

Posiadłość

Zamek Arvaron

Charakter

Mimo szlacheckiego pochodzenia jest kobietą niezależną od mężczyzn i raczej jest czarną owcą w rodzinie, gdyż zajmuje się czysto "niekobiecymi" zajęciami mianowicie jest żołnierzem w armii carskiej, gdzie szkoli i dogląda rekrutów. Jest odważna w boju, jej ciosy są bardzo instynktowne jednak cały czas myśli o tym jak uderzyć. Przez lata szkolona w wojaczce przebywała w gronie mężczyzn i czasem jej zachowanie pozostawia wiele do życzenia jak na księżną. Jest mimo wszystko kobietą, która mimo tego, że nie okazuje pragnie kochać i być kochaną. Jak do tej pory nie miłowała jeszcze nikogo, dlatego twierdzi, że jest biseksualna. Ma niezłomny charakter i jest ciężka w negocjacjach, mimo że nie sprawuje władzy w carstwie jej zdanie jest brane pod uwagę zwłaszcza podczas wojen. Idealny zmysł taktyczny, bitewny, zagrzewa do boju swoich żołnierzy i podnosi im morale. Jest stanowcza i surowa, bezwzględna dla dezerterów. Gardzi kłamstwem i tchórzostwem. Uznaje za najważniejsze wartości ojczyznę mimo to miłuje pokój, lecz gdy przychodzą niespokojne dni bez wahania unosi miecz, aby zachować równowagę. Co do poglądów politycznych sądzi, że cesarz jest zbyt pobłażliwy dla buntowników i powinien czym prędzej się rozprawić z nimi, póki są osłabieni. Nie rozumie tego, że nie ma ochoty ich ścigać. Swój przydomek uzyskała podczas wypraw wojennych w lasach, gdzie toczyły się wojny z rebeliantami, który zastawiali na oddziały pułapki. Była mężna i nieugięta, wbrew rozkazom dowódcy cofnęła się do granic lasu, aby ocalić oddział. Tam czekało na nich wsparcie. Nie jest tchórzem, lecz też nie jest kretynką, która podłoży głowę pod cudze ostrze. Rozważna jako dowodzący, ten kto próbuje ją zdenerwować powinien się liczyć z tym, że nawałnicy gniewu może nie przetrwać.

Historia

"Narodzi się ta z prawego łoża jako elf jedne z wielu elfów, będzie to ona jednak inna, jaszczurze serce w jej piersi będzie bić, przyniesie wiele zmian." Tak głosiła stara elfia przepowiednia, gdzie miała się narodzić dziewczyna, spadkobierczyni smoczej krwi.
Była mroźna, nieustępująca zima, trwała już niemal pół roku, elfy cierpiały głód, uznawały to za boską karę. Zwierzyna uciekła, plony marniały, mróz przyniósł ze sobą choroby, głód i śmierć. Były to ciężkie czasy dla wielu, wielu istnień. W tym czasie cesarzowa była brzemienna a czas jej rozwiązania zbliżał się. Kiedy zaczęły się bóle parte kobieta wydała z siebie ciężkie westchnięcie. Było to pierwsze dziecko w carskim rodzie. Poród był długi i trudny, cesarzowa przez wiele dni odpoczywała, mało jadła i piła. Urodziła się śliczna, zdrowa dziewczyna, której nie nadano jeszcze imienia. Nie wierzono by przeżyła, na ogół pierwsze dzieci były zbyt słabe by przeżyć. Stara cesarzowa, matka obecnej zajmowała się dzieckiem, ona zauważyła dziwne znamię na prawej stopie dziecka. Zwołano różnych wieszczów, którzy przewalali się przez zamek przez kilka tygodni. Bajali to o pomyślności i naznaczeniu dziecka przez bogów to inni, że odrodziła się w dziecku dusza buntowniczych elfów i należy dziecko zgładzić. Rodzina traciła nadzieję, aż pewnego dnia, kiedy stara cesarzowa była w komnacie swojej córki i zajmowała się dzieckiem kobieta obudziła się zaczęła majaczyć coś o smoczym dziecku, babka była zdumiona tym faktem, gdyż nigdy nie opowiadała córce o tej przepowiedni tym bardziej, że było to wieki temu. Sprawa wyglądała coraz bardziej podejrzanie, przepowiednia wnosiła tym razem nowe fakty. Podobno dziecko miało być z rodziny carskiej oznaczone znamieniem, że jest to wybranka nie do władzy lecz miecza. Postanowiono nazwać ją Ealeneisses, co znaczyło smoczy wojownik. Dziewczynka dorastała, była szczęśliwa. Nikt więcej nie wspominał o przepowiedni, ba nawet zabroniono. Jakim by było wstydem, gdyby okazało się, że dziecko jest jakimś dziwadłem, mutantem, smokiem, nie czystej krwi elfem. Stara caryca zmarła, jej córka zarzekała się, że dziecko jest z prawego łoża. Mała Elen od dziecka przejawiała zainteresowanie bronią, mieczami, walkami, wojnami. Było to niepokojące tym bardziej, że buntownicy coraz śmielej poczynali sobie w cesarstwie i większość sądziła, że dziewczynka przyniesie zgubę. Uknuto spisek bez wiedzy rządzących, gdzie dziewczynka miała ulec wypadkowi. Nie udało się to jednak, gdyż po raz pierwszy Elen zamieniła się w smoka, miała wtedy pięć lat i przepłoszyła natrętów swoim ogniem. Kilka miesięcy później urodziła się jej siostra, która obecnie panuje na tronie carskim. Wraz z dorastaniem dziewczyna uczyła się taktyki wojennej, walki wręcz i bronią, jeździectwa. Przepowiednia zaczynała się ziszczać. W końcu kiedy miała szesnaście lat wzięła udział w pierwszej bitwie, które ciągnęły się miesiącami, rebelianci ukrywali się w lasach i zastawiali pułapki na armię. Wtedy też została okrzyknięta szarą wilczycą. Była najdzielniejszym i najlepszym wojownikiem, sama powaliła niemal na raz trzech wichrzycieli. Walki nie trwały długo, rebelia ustąpiła, wynieśli się na własne tereny. Były to pomniejsze bitwy, jednak znaczące. Od tamtej pory mroczne elfy nie zamierzały siać spustoszenia w cesarstwie. Elen powróciła do zamku, jej jedenastoletnia siostra powitała ją jak zawsze. Nie długo po powrocie musiała wyruszać na samotną wyprawę, chciała się szkolić w rzemiośle wojennym, zwiedzać świat. Chciała nauczyć się kontrolować i panować nad smoczą formą. Wiedziała to tylko ona, szkolenie było tylko pretekstem. Przyłączyła się do stada smoków, które przyjęły ją i trenowały. Podczas jednej z przygód zdobyła miecz Deviolit w walce z innym smokiem. Powróciła do cesarstwa jako kobieta w wieku dwudziestu lat, ale jako i smoczy wojownik. W tym czasie jej siostra zdążyła wyjść za mąż. Nie długo po tym urodziły się pierwsze dzieci. Elen została przyjęta do służby wojskowej.

Baza danych
Dzienniki
Relacje
Kontakt