Jeden wielki wodospad rozdziela się na tysiące mniejszych. Blair widziała już wszystkie i zdążyła wybrać jeden, swój osobisty, odpowiednio osłonięty roślinnością od wścibskich oczu, tworzący na dnie głęboką misę, gdzie można popływać, ale też miejsce wypłycone, na które spada woda, idealne na szybki prysznic. Dodatkowo, nad wodą unosiła się lekka para nadająca odrobiny tajemniczości. Wszystkie te punkty łączyły się właśnie w tym miejscu, które dzisiaj wybrała na kąpiel. Na kamieniu, który zawsze pozostawał suchy zostawiła swoje rzeczy, rozpuściła włosy, które opadły gładko na plecy i weszła do wody, zupełnie naga. Temperatura była taka jak zawsze, przyjemnie orzeźwiająca, idealna na kąpiel. Zanurzyła się aż po szyję i spokojnymi ruchami płynęła do wodospadu. Ekwipunku dziewczyny pilnował ułożony wygodnie pod kamieniem biały tygrys, Wyllow, on wolał czyścić swoje futro samodzielnie.

W czasie kąpieli elfki pogoda zaczynała się nagle psuć. Ciemne chmury gromadziły się nad lasem ale nie spadła na niego ani jedna kropla deszczu, za to gromy ciskały jak oszalałe co chwila tworząc akompaniament piekielnej orkiestry, jakby bogowie grali na bębnach wojennych. W sumie niedalekie jest to od prawdy, gdyż kiedy Glave jest w tak złym nastroju to nawet oni mają mało do gadania.
Henir już w ludzkiej postaci przemierzał las w poszukiwaniu spokoju i ukojenia. Jego gniew nie jest dobry dla świata, ponieważ zawsze kiedy się mocno zdenerwuje w rachunkach królestw brakuje podatków z jednej wioski... ew. brakuje właśnie jednej wioski. No, powiedzmy że to takie jego hobby, pomoc w masowej przeprowadzce na tamten świat. To go uspokaja jak morfina...
Tym razem wędrując przez las na terenie elfów Glave wyczuł nowy zapach. Ciekawy, intrygujący i dziki. Zaczął iść jego tropem niczym zręczny łowca. Dotarł nad mały wodospad i tam ujrzał coś nietypowego...
-No,no... -mruknął pod okiem i opierając się o drzewo jakieś 20m od wody oglądał kąpiel dzikiej elfki. Może odrobina kobiecego ciała go uspokoi? Kto wie... Założył ręce na piersi i złotym okiem przebijał wzrokiem zasłonę pary i dzielącą ich odległość. Ciekawe ile to potrwa zanim się zorientuje, że jest podglądana - w sumie sama jet sobie winna, że wybrała na kąpiel miejsce tak odsłonięte.

Według niej miejsce było wystarczająco osłonięte. Dodatkowo, czego ma być sobie winna? Zawsze brała pod uwagę ewentualność, że ktoś może pojawić się w tym miejscu podczas jej kąpieli i niewiele sobie z tego robiła. Ten, kto już widział nagie kobiece ciało z pewnością się nie zdziwi, a temu, któremu jeszcze nie przedstawiono takich widoków należy tylko współczuć i niech sobie biedak chociaż ten jeden raz popatrzy.
Sama zmiana pogody wzbudziła w niej pewne podejrzenia, bo tak nagła i potężna burza bez deszczu nie mogła być dziełem Matki Natury. W pobliżu musiał być ktoś o ciekawych zdolnościach. Ona też jednak miała ciekawe zdolności. W lesie nikt nie ukryje się przed Leśną Panią, więc Blair wysłuchując głosu lasu wiedziała po chwili, gdzie ów osobnik przebywa i jakie są jego intencje.
-Jeśli dalej chcesz się przyglądać nagiej mnie, sam również musisz być nagi. Taki jest mój warunek. - krzyknęła szorstkim głosem, przekrzykując szum wody. Komunikat powinien do niego dotrzeć.

Zdolności dziewczyny zadziwiły Glave'a, w sumie nie spodziewał się spotkania tu kogoś, kto zdoła tak szybko go namierzyć. Elfy jednak mają te swoją wieź z lasem więc raczej i tak nie trwałoby to długo. W sumie dobrze, że zaczęła od rozmowy a nie od wysyłania strzał w jego kierunku i poszczucia tygrysem, który wylegiwał się niedaleko. Tak, jego zapach też czuł.
Wiadomość od kobiety go zaintrygowała. Nawet pozwolił sobie na lekki śmiech po jej słowach po propozycja była kusząca. Wolał jedna rozegrać to po swojemu.
-Nawet jeśli się rozbiorę to wciąż nie będę ja... Ale skoro chcesz widzieć mnie nagiego... -powiedział po czym zmienił się smoka o ogromnych rozmiarach. Tak, nawet w Venderii smoki tej skali to absolutny ewenement. Czarne łuski połyskiwały na świetle gromów, kiedy kładł się na brzuchu łamiąc pod sobą drzewa. Dalej przyglądał się czerwonym okiem elfce.
-Tak lepiej? Jestem nagi jakim mnie natura stworzyła... -powiedział do nieznajomej.

Nie spodziewała się zupełnie, że w tak krótkiej chwili nieznajomy może stanąć przed nią w tak odmiennej i spektakularnej formie. Mimo, że rzeczywiście była kompletnie oszołomiona rozmiarami smoka, to jednak wbrew zdrowej logice bardzo szybko zmieniła obiekt obserwacji z niego samego na to, co działo się pod jego olbrzymim cielskiem.
-Skoro ona cię stworzyła, to dlaczego właśnie ją niszczysz? Zero szacunku... - jej naturalnie ściągnięte brwi wygięły się jeszcze bardziej tworząc na jej twarzy wyraz głębokiego niezadowolenia. O ile do tej pory wodospad był osłonięty przez drzewa w stopniu wystarczającym, by mogła tu pływać bez większego skrępowania, o tyle ta idylla została właśnie zniszczona. Nie mówiąc już o tym, że smok siał zniszczenie w Dolinie, którą dziewczyna całą bez wyjątków uważała za swój dom.
-Jeśli masz zamiar zniszczyć coś jeszcze dla żartu, to może lepiej odejdź. - dziewczyna zanurzyła się teraz cała w wodzie, by popłynąć w stronę kamienia, przy którym zostawiła tygrysa, jak i cały swój ubiór oraz ekwipunek.

Prawda, z niewielkiej zamkniętej samotni Glave uczynił teraz spory placyk, który nadałby się na rynek w większym mieście. Najwyżej od teraz kąpiele młodych elfek będzie oglądać większa grupa stęsknionych kobiecych kształtów mężczyzn. Faceci lubią sobie czasem popatrzeć, to wiadomo nie od dziś. I już raczej nic tego nie zmieni...
Słysząc komentarz elfki nie zdziwił się ani trochę. Typowe gadanie zielonych o środowisku i naturze i niszczeniu , i bla-bla-bla... Nie należy się tym przejmować. Zwłaszcza kiedy jest się smokiem, który przeżyje ten las i jeszcze sto innych. Zgniecenie części roślinności nie zawali ekosystemu a Glave do końca też nie może być winiony za swoje rozmiary. Czy bobra karze się za ścięcie drzewa? Czy wilka za upolowanie rzadkiego jelenia? Henir w takim samym stopniu jest częścią tego świata i jego czyny to także droga rozwoju kręgu natury.
-Daj spokój, to tylko jakieś dwadzieścia średniego wieku drzew w środku lasu. -powiedział kładąc głowę na łapach. -Pomyśl o tym, że zrobiłem tu piękną polankę na niedzielny piknik... -dodał lekko zawiedziony tym, że kobieta się ubierze. Nie napatrzył się długo, a szkoda bo było na co popatrzeć. Zmienił się więc z powrotem w człowieka i spojrzał na elfkę i jej kota.
-Piękne stworzenie... -powiedział podchodząc parę kroków bliżej tygrysa. Nie bał się dużych kotów, sam miał przecież jednego, który w gruncie rzeczy do kotów nie należał ale w towarzystwie pana zachowywał się jak typowy kanapowiec. Glave pogłaskał go i podrapał za uchem jeśli ten mu pozwolił, następnie znów odezwał się do elfki. -Wybacz pogodę ale jestem w nie najlepszym humorze... Ja już się przyzwyczaiłem ale niektórzy nie. -wyjaśnił pokrótce.

Bóbr ścina jedno drzewo, a wilk zjada jednego jelenia. Nie niszczą na raz całego segmentu, a tylko jego pojedyncze elementy, by stworzyć z nich coś innego. To, co niszczą elementy ekosystemu odnawiają w inny sposób. Cóż, skończmy jednak dyskusje o ekologii bo jakie to ma znaczenie, skoro ta część została już zniszczona i nic tego nie zmieni? Owszem, las się przez to nie zawali, choć jednak łatwo można było tego uniknąć.
-Wolę mieć kąpielisko strzeżone. - stwierdziła dziewczyna. - Drzewa to moi strażnicy. - dodała głośnym szeptem wiedząc, że może to zabrzmieć nieco jak wypowiedź chorego psychicznie fanatyka natury. - Poza tym... - tu mówiła już normalnie - Nie lubię pikników.
Od dnia dzisiejszego zmuszona będzie wybierać na kąpiele ten drugi w kolejności wygody i urody odłam wielkiego wodospadu... w sumie dzisiaj automatycznie stał się on pierwszym.
Tygrys pozwolił się pogłaskać, jednak na głaszczącego patrzył mocno nieufnie. W końcu przed chwilą był on smokiem, zwierzę przestraszyło się nieco bardziej niż jego pani.
Dziewczyna skończyła kąpiele, więc naturalną rzeczą jest, że musi się z powrotem ubrać. Nie można moczyć się w nieskończoność, jest tyle innych rzeczy do zrobienia!
-Ciekawe, co musi się dziać, kiedy masz depresję... - mruknęła na wzmiankę o pogodzie, wyciskając jednocześnie wodę ze swoich długich włosów i splatając je w kok. Glave stał obok tygrysa, a tygrys siedział obok kamienia, na którym Blair miała swoje rzeczy. Chcąc się więc do nich dostać musiała stać obok niego. Nie krępowało jej to jednak jakoś zbytnio, nie zadała sobie nawet trudu, żeby odwrócić się do niego plecami podczas, gdy zakładała na siebie kolejne elementy ubioru, który... w gruncie rzeczy sam niewiele zakrywał, dając jednak pełną swobodę ruchów.
-Co cię sprowadziło akurat w to miejsce, że tak niedyskretnie zapytam? - zwróciła się do niego, gdy miała już na sobie to, co mieć powinna.

Słysząc jej słowa Glave nabrał ochoty na odrobinę podroczenia się z ciemnoskórą panią lasu i miłośniczką kąpieli w plenerze. Głównie dlatego, że dawno nikt nie ośmielił się być wobec niego tak śmiałym w słowie, zwłaszcza po zobaczeniu jego smoczej formy. Może też dlatego, że jej nagie kształty jak i obcisły strój bardzo mu się spodobały i chętnie nacieszy nimi oczy nieco dłużej. Tak wiem, to typowe dla faceta...
Spytany o depresję odpowiedział ze złośliwym uśmieszkiem pod nosem.
-Depresję? Chodzę po jakimś lesie i szukam kąpiących się w wodospadach elfek... Najlepiej takich z tygrysami w roli pupili, wiesz... -zerknął w stronę już ubranej dziewczyny. Ładny komplecik, tak swoją drogą. Dzisiaj nie spotyka się często praktycznych kobiet a same rozkapryszone księżniczki w falbankach i kokardkach jak jakieś stroiki. Dlatego też Glave unikał bali i innych okazji do popisu się strojem. Sam czuł się znacznie lepiej w łuskach niż szatach...
-Co? Powiem ci, bo to śmiechu warte... -stwierdził wracając do tematu. -Od trzech lat latania za siostrą, która szukała zemsty chciałem ją oclić od zagrożenia. Zostałem spławiony i obrażony a potem znalazłem ją pół żywą, do tego całą w zapachu tych pijawek wampirów. Nagle na pięć minut przypomniała sobie co robiłem dla niej i całej rodziny by potem natychmiast o mnie zapomnieć bo jej pizdusiowaty, czerwonodupy mąż się skaleczył. Należy też wspomnieć, że ten pizdusiowaty mąż pozbawił mnie kilkanaście lat temu oka. -powiedział odrywając czarną grzywkę ręką i pokazując tą brzydszą połowę twarzy po której przechodziła długa, ciemna blizna. -Swoją drogą prawie go wtedy zabiłem, widziałem jego bijące serce jak na dłoni. Ale to było już po tym jak mi naprawił urodę. -dodał dla wyjaśnienia i rzucił jej minę w stylu "Tyle ci wystarczy?". Potem podszedł do jeziora i zdejmując stalową rękawicę zamoczył palce w wodzie. Zupełnie jakby sprawdzał temperaturę.
-A ciebie? To był tylko twój ulubiony wodospad czy może szukasz nocnych wrażeń? -zapytał patrząc na przedzierające się przez chmury nocne niebo. No proszę, burza trochę ustępowała... Co za niespodzianka. Znów zerknął na dziewczynę.

Jakoś specjalnie się nie wystraszyła, w tej formie wyglądał mniej groźnie i raczej nie wydawało jej się, żeby mówił serio. Szukał elfek? To znalazł. Szkoda, że tylko ona w okolicy ma tygrysa, więcej takich nie znajdzie.
-No to niezły ****. - skwitowała krótko jego opowieść o siostrze, jej mężu i rodzinnych perypetiach. Wysłuchała wszystkiego grzecznie niczym dobry terapeuta. - Nie martw się, blizna dodaje ci uroku. - dodała, spoglądając na ten ubytek ukryty pod włosami. Na szczęście, ona pod swoimi kryła tylko tatuaż.
Pytając o powód przybycia tutaj oczekiwała nieco mniej wyczerpującej odpowiedzi, ale przecież nie mogła go winić za to, że zapytany zechciał się wygadać. Może długo nie miał komu...?
-Tylko ulubiony wodospad. - odpowiedziała krótko, ona nie miała zamiaru się rozgadywać na temat swego pięknego życia. Nie musiał o nim wiedzieć zbyt wiele. - A wrażeń nie szukam, same mnie znajdą.

Może rzeczywiście Glave potrzebował się komuś wygadać? W sumie jeśli chce się odzwyczajać od bycie non-stop aktywnym wulkanem gniewu i zniszczenia to chyba naprawdę musi się rozejrzeć za dobrym terapeutą. Nawet ta elfka może się nadać... Jeśli nie zmieni jego temperamentu na pewno uspokoi go swoją urodą i seksapilem.
Nie ucieszył go natomiast komplement na temat blizny. Nienawidził jej. Każdego dnia przypominała mu, że jest ktoś zdolny do zranienia go. Że jest kolejną kupą mięcha, którą można pokroić. Ta blizna... była świadectwem jego śmiertelności.
-Nic nie dodaje... -powiedział na temat blizny. -Jest tylko ujmą na mej godności... Niepotrzebnym rozdziałem w historii mojego życia. -wyjaśnił.
Wyprostował się do pionu i podszedł dwa kroki do dziewczyny. Spojrzał jej w oczy jak umiał.
-Dzisiaj spotkałaś mnie. Szczęście ci raczej nie dopisuje... -powiedział poważnym tonem. Po chwili mierzenia wzrokiem odwrócił się na pięcie i zaczął iść w głąb lasu.
-Nie jestem w nastroju na zabijanie kobiet... Przepraszam za las i już sobie idę, jeśli tego chcesz. -powiedział godząc się z każdą jej decyzją.

Nie ma niepokonanych. Być do tego stopnia zdenerwowanym z powodu tego, że ktoś jest w stanie zrobić ci rysę na twarzy może świadczyć jedynie o przeroście ambicji i chęci pozostania najsilniejszym na świecie. Poza tym, nawet najsilniejszemu na świecie może się zdarzyć, że ktoś nieco mniej silny będzie miał szczęście, by go zranić. Dodatkowo, jaki jest sens w życiu, gdy będziemy nieśmiertelni? Kiedyś trzeba zginąć, chociażby po to, żeby zobaczyć co jest za tęczowym mostem.
-Mi się podoba, sprawia, że nie jesteś idealny. Idealni są nudni.
Dziewczyna, już w pełni ubrana, z całym ekwipunkiem, którego w sumie miała bardzo niewiele, gotowa była do drogi do swojej leśnej posiadłości.
-Masz chyba ochotę wędrować w tę stronę, w którą ja idę. Jeżeli chociaż postarasz się niczego więcej nie niszczyć, to powędrujemy razem. - Glave co prawda nie wyraził chęci poruszania się po lesie z nią, ale jej słowa zabrzmiały, jakby stawiała warunek. - A jeśli szukasz w tym lesie konkretnego miejsca, nie znajdziesz lepszego przewodnika.

Szczęście na pewno pomogło Kalibanowi pozbawić Glave'a jego oka. Gdyby wtedy siostra nie rozproszyła go na ułamek sekundy uniknąłby ostrza brata i nie pozwoliłby by jego czubek odebrał mu narząd wzroku. Pierwszy i ostatni błąd w jego życiu. 10 lat wojen smoków i ani draśnięcia na łuskach. A wystarczył tylko szybki ruch oka w stronę Volante... Szybki i ostatni.
Glave nie chciał być idealny, chciał być tylko na tyle dobry by samemu być z siebie zadowolonym. A to stracone oko każdego dnia przypomina mu o jego porażce i zawodzie jaki sam na sobie poczuł. Każdego dnia przebywa twarz, myśląc co by było, gdyby wciąż miał to oko. Oczy miał po matce i jedno z nich stracił. To głębsze niż rana na honorze i ciele. To ból jaki odczuwa się tylko w duszy.
Propozycja Blair jakoś niespecjalnie go ucieszyła ale też nie zdenerwowała. Był obojętny jak źdźbło trawy na kierunek wiatru.
-Nie mam określonego kierunku, więc twoja wola... -powiedział po czym po chwili dodał. -Aha, jeszcze jedno... Nie mów o mojej bliźnie jakby to było coś dobrego... -ostrzegł rzucając jej zabójcze spojrzenie złotego oka. Gdyby wzrok mógł zabijać Glave byłby w tym bezkonkurencyjnie mistrzem nad mistrzami.

Jeśli nie chce, by mówić o jego bliźnie dobrze, elfka nie będzie o niej wspominała wcale. Ona nie widziała nic złego w posiadaniu ran, czy blizn. To jest jedna z rzeczy, które czynią cię silniejszym. Tym bardziej pamiętasz jaki zrobiłeś błąd, by nie popełnić go po raz kolejny.
-Wiesz, że według naszego prawa niszczenie lasu podlega surowej karze, jeśli nie usprawiedliwi się go odpowiednio? - zapytała, próbując zmienić temat. Wędrowała pieszo za Glavem a obok niej jej tygrys. Co dziwniejsze, łapy tygrysa hałasowały bardziej niż kroki dziewczyny.
Zabójcze oko nie zrobiło na niej większego wrażenia, choć dzięki niemu zauważyła, że bardzo zależy mu na tym, by więcej o tym nie wspominać. Widać rana musiała sięgnąć głębiej, niszcząc nie tylko oko.

W sumie to, że tygrys hałasuje swoimi łapami bardziej niż dziewczyna nie powinno nikogo dziwić. Być może to brak informacji ze strony Glave'a ale po wstępnych oględzinach mógł spokojnie powiedzieć, że nie waży ona tyle co on, a rozmiar jej stóp na pewno jest mniejszy od łap tygrysa - w dodatku w stosunku 2:1. Ale tak jak mówię - istnieje możliwość, że Glave się myli.
Komentarz o prawie średnio go interesował. Wychodził z założenia, że mniejszy nie powinien stawiać ultimatum większym, zwłaszcza gdy ten większy to niemal nieśmiertelny smok a ten mniejszy to młoda kobieta. Nie umniejsza jej umiejętności ale bądźmy szczerzy - to byłaby walka rowerzysty z czołgiem.
-Ja miałem powód. By uspokoić gniew, którym mógłbym wyrżnąć całą wioskę albo i miasto musiałem zobaczyć coś przyjemnego w widoku. Za cenę kawałka lasu twoje wdzięki uratowały życie kilkuset osobom... -usprawiedliwił się krótko rzucając jej podprogowy komplement. Następnie dodał: -Ale jeśli dalej chcesz mnie jakoś ukarać to życzę powodzenia... W tej krainie nie ma klatki wystarczająco dużej na mój smoczy zad.

Magiczne buciki tłumiły kroki całkowicie. A dzikie koty czasem mają do siebie to, że poruszają się bezszelestnie, zazwyczaj w sumie podczas polowania... ale zostawmy to już.
Ktoś tu wspomniał o ultimatum? Jakie ultimatum? To tylko zdanie o funkcji informacyjnej mające mu przekazać, że za coś takiego kara grozi. Blair tylko prawo ustala, ale go nie egzekwuje. Ma od tego ludzi.
-Czy ja mówiłam, że chcę cię ukarać? - odpowiedziała nieco znudzona. Zdecydowanie, było widać, że towarzysz nie jest dzisiaj w dobrym humorze. Jeśli w ogóle od humoru to zachowanie zależy. - Mówię tylko, że to jest karalne. Ale wystarczająco dobrze to usprawiedliwiłeś. Jeśli moje wdzięki są w stanie uratować więcej wiosek, służę pomocą. - tutaj uśmiechnęła się, nieco ironicznie i skłoniła mu się lekko, niczym wierny sługa.

No, no, no... Ciekawe propozycje tu padają, nie ma co. W sumie posiadanie na własność "takiego" środka uspokajającego może przynieść wiele korzyści... o, świat też pewnie by przez to zyskał. Trzeba przyznać, że dziewczyna nie tylko miała odwagę ale i pewien tupet. Zazwyczaj ludzie srali pod siebie po zobaczeniu smoka, co dopiero gdyby zaczął do nich mówić. Jak nic nie jest jakimś zwykłym elfem. Na pewno ktoś ze szlachty ale znając elfy pewnie tej "zdziczałej" czyli mieszkającej w lasach i zajmującej się sprawami z goła różnymi od arystokracji dworskiej. Polowanie, leśnictwo, te sprawy typowe dla elfów...
Słysząc jej propozycję zaśmiał się lekko pod nosem. No proszę, to jego twarz potrafi przyjąć wyraz podobny do uśmiechu.
-Skoro tak to może u mnie zamieszkasz? -zaproponował zerkając na nią okiem. -W sumie potrzebowałbym cię jakieś 24/7 ale w domu to najbardziej. Może tysiącletni las to nie jest ale za to piękna, górska warownia wybudowana zanim ta ziemia wydała pierwszą trawę. -opisał pokrótce Dracon'har. Nie dodał tylko, że została zbudowana w większości przez krasnoludy, z którymi z jakiś powodów elfy nigdy nie miały dobrych stosunków. Szczerze mówiąc, Glave'a nigdy to nie obchodziło.
Nagle coś sobie przypomniał.
-Ale zanim się do mnie wprowadzisz i moja siostra zacznie cię zasypywać niezręcznymi pytaniami może powiesz mi jak masz na imię? -zapytał znając nieodpartą potrzebę Ashling do jak najszybszego znalezienia mu kobiecego grzejnika pościeli...

Owszem, Blair pochodzi ze szlachty. Jednak nie można jej nazwać zdziczałą... ona zawsze była dzika, status szlachecki przyszedł później. Ona i tak nie ma w sobie nic ze szlachcianki, jej przodkowie od wieków byli zwykłymi leśnymi elfami. I choć cała jej rodzina zajmuje się różnymi arystokratycznymi sprawami i uczestniczy czasem w życiu dworskim, o tyle ona stara się pozostać od tego jak najdalej. Poza prawem - tym interesuje się aż zanadto, nawet jak na przeciętną arystokratkę.
-Chyba potrzebowałabym nieco więcej czasu, żeby pożegnać się z moim lasem. - ciekawa propozycja, nie znają jeszcze swoich imion, a smok już chce mieć ją w swoim domu. No cóż, wiedziała już przynajmniej jak bardzo spodobało mu się jej ciało... Pytanie tylko, czy on prosiłby, czy żądał, gdyby mówił poważnie. Może taki charakter po prostu bierze co chce? Chociaż nie, gdyby tak było to już pewnie siedziałaby zamknięta w tym zamku o którym wspomniał.
-Blair. A twoja godność, jeśli mogę zapytać?

Gdyby mówił poważnie, Glave nie prosiłby i nie żądał - on by wziął. Czarni Draconis, najbardziej niebezpieczna, chciwa i bezwzględna rasa smoków stąpająca po tej ziemi znana jest przede wszystkim ze swej zaborczości. Biorą co chcą i kiedy chcą, niezależnie czy to skarbce królów czy ciała elfek. Z nimi nie da się dyskutować, negocjować, zastraszyć czy przekupić. Trawiąca ich od środka potrzeba zaspokajania pragnień jest trucizną, która powoli będzie niszczyć ten świat w miarę rozwoju tej rasy.
Spytany o imię odpowiedział Blair powoli, przygotowany na nie od momentu zapytania ją o miano.
-W jeżyku Dracońskim moje imię wypowiada się Glave, w potocznym języku wspólnym zapisuje się i wymawia Henir. Jestem z rodu Lladre. -powiedział licząc, że na to nazwisko nie zacznie uciekać w las, co czasami się zdarzało. Lladre to największy ród czarnych smoków, znani też jako "Smoki Zniszczenia". Znani skrytobójcy i wojownicy, a także potężni magowie jak w przypadku Glave'a. Na próżno szukać drugiego rodu z tak krwawą historią co oni. W dzisiejszych czasach słowami "Bo przyleci Smok Zniszczenia i cię zje!" straszy się małe dzieci, gdy są niegrzeczne. Glave, który na swoim koncie ma już kilkanaście zrównanych z ziemią miast jest chodzącym przykładem potęgi tej rodziny.

Nie, elfka nie zamierzała uciekać, słyszała już to nazwisko, dlaczego więc słysząc je ponownie miałaby spanikować i zacząć biec bez opamiętania? Widziała już wcześniej z kim może mieć do czynienia, dokładnie wtedy gdy osobnik, o którym mowa zniszczył jakże cenny dla zachowania chociaż pozorów prywatności, podczas kąpieli nad Wodospadem Elfich Nudystek, skrawek lasu. Widziała połyskujące w świetle księżyca smocze łuski i potencjał do niszczenia wszystkiego, co staje na drodze. Dlatego też nie było dla niej zaskoczeniem, gdy usłyszała, że ma do czynienia z przedstawicielem rodu Llandre, cieszącym się bardzo destrukcyjną sławą. Musiała znać przynajmniej wyższe rody, żeby mianować się arystokratką. Nikt by dodatkowo nie wybaczył takiej niewiedzy prokonsulowi Thangaldaros.
-Nigdy bym się nie spodziewała, że podczas nocnej kąpieli spotkam taką osobistość. Jeśli wolno mi wyrazić opinię, twoje imię brzmi lepiej w języku Dracońskim, Glave.
Miała nadzieję, że draconis nie nakaże tytułować się hrabią, czy nikt nie wie kim innym. Bo inaczej ona nakaże nazywać się panią prokonsul, a to chyba nie bardzo mu się spodoba.

Wodospad Elfich Nudystek? No proszę, nie wiedziałem nawet, że ten wodospad ma jakąś nazwę, a co więcej grupę docelową. Może Glave właśnie usunął z powierzchni ziemi całkiem rentowny interes. Wróć. Nie zniszczył, przygotował na reformację. Jutro dzwoni po służbę, murarzy i prawników, zabiera teren i buduje leśny obiekt wypoczynkowy dla kobiet "Kwiat Wodospadu". W międzyczasie kąpiele będziemy nagrywać i wrzucać na płatne serwery pornograficzne. Interes kwitnie, wszyscy są kryci bo prawa przepisze na... Kalibana. Jeszcze na tym ugra rozwód siostry. A jak zamieszka z nim jeszcze Blair i będzie chętnie odpędzać jego złość to złoty interes.
Wracając jednak do sytuacji, Glave nie miał w zwyczaju narzucać nikomu formy pozdrowienia. Służba mówiła per Paniczu, zgodnie z etykietą, rodzina po imieniu, matka czasem per synku. Biorąc pod uwagę okoliczności w jakich poznał Blair to chyba zbliżyli się do siebie tak mocno by spokojnie mogła mówić mu po imieniu. Jakby nie patrzeć widział ją nagą i ona jego - w pewnym sensie.
-Ojciec mi je dał... Nie lubię jak mówi się do mnie Henir. Ubliża mi to, że pluskwy nazywają smoka po swojemu... -wyjaśnił pokrótce. Następnie skomentował pierwszą część zdania. -Jestem tylko wiecznie wkurzonym smokiem, który lubi podglądać elfki w czasie kąpieli. Żadna ze mnie osobistość, kolejny samotny gad z wymierającego gatunku...-skończył dość pesymistycznie.

Sam wodospad normalnie jako takiej nazwy nie miał, ale Blair sama tak go nazywała, jako że nie ona jedyna wpadła na pomysł, by wykorzystywać go do kąpieli. Często spotykała inne Dzikie Elfki, sama jednak najczęściej miała przywilej kąpieli samotnej, gdyż pozostałe od kiedy tylko dowiedziały się o rodzinie i pozycji Blair wolały trzymać się z dala. Cóż, ich strata, miejsca nigdy nie brakowało, a Pegeen nie gryzie.
-Wymierającego? To może macie jakieś problemy z jego przedłużaniem? - zażartowała, żeby rozwiać ten pesymizm, który Glave wprowadził. Nie ma co samego siebie wprowadzać w depresję, chyba na prawdę potrzeba mu odrobiny kobiecego ciałka...

Może inne elfki nie przychodziły więcej nad wodospad bo widząc fizyczne piękno Blair pełne zazdrości i strachu przed publicznym upokorzeniem zmieniły miejsce nie chcąc być porównywane do piękniejszej rywalki. Kobieta ciężka do zrozumienia istota, bynajmniej dla mężczyzn. Glave dawno już przestał próbować zrozumieć kobiety, właściwie nie wiem czy kiedykolwiek próbował. Może powiedzmy, że miał w swoim wielowiekowym życiu ważniejsze sprawy na głowie niż uganianie się za kusymi spódniczkami i bywaniem na balach wśród możnych dam. Rozglądanie się za żoną dla Glave'a wzięła na siebie Ashling, siostra bliźniaczka, która mimo to nie jest do niego podobna. Po prostu matka złożyła ich jaja tego samego dnia, co nawet wśród smoków jest niezwykłe. To już tak w temacie rozmnażania.
Żart dziewczyny raczej nie trafił do smoka. Na jej pytanie retoryczne odpowiedział bardzo poważnie.
-Jest nas mało i jesteśmy strasznie rozbici. Staramy się nie łączyć z innymi gatunkami bo nie wiemy co może z tego wyniknąć, o ile to w ogóle możliwe. Jesteśmy więc na skraju wymarcia... -powiedział po czym lekko odchrząknął i przetarł twarz ręką. -Ja z resztą nie mam czasu na takie głupoty... Ktoś musi mieć oko na ten burdel. -dodał chcąc zmienić temat.

Nie stawiałaby na to, że to zazdrość, bo wśród elfek z lasu są też inne co najmniej tak samo piękne jak Blair i o równie nienagannych figurach. Z resztą, kto i do czego miałby je porównywać w miejscu, gdzie kąpie się najczęściej tylko płeć żeńska? Dziewczęta owszem, lubią plotkować, ale tu, w sercu lasu, plotki nigdy nie bywają tak okrutne jak na wystawnych przyjęciach gdzieś w ogromnych rezydencjach.
-W takim razie możecie nie mieć wyjścia. - mruknęła odnośnie łączenia się z innymi rasami. -Jeśli nigdy nie spróbujesz, nigdy się nie dowiesz. Zależy jak ważne jest dla ciebie przetrwanie gatunku.
Blair na prawdę lubiła bawić się w psychologa i doradcę. Nieraz doprowadzało to do szału jej młodszą siostrę Bree czy osoby, z którymi musiała współpracować. Nie mogła wręcz jednak się powstrzymać od przedstawienia komuś, co zrobiłaby sama będąc w jego sytuacji. Cóż, nie wszyscy za tym przepadają.
-Ciekawi mnie, jaki "burdel" masz na myśli?

Jak już pisałem, Glave nie zna się na kobietach i nigdy nie będzie nawet próbował poznać ich psychiki. Może co najwyżej snuć wolne domysły i teorie ale nie pojmie jakimi drogami idą damskie umysły. W podobnym stopniu nie znał się też na lasach i kulturze mrocznych elfów wewnątrz ich. Mniej więcej tak samo go to nie obchodziło. Myślę, że można z całą pewnością przyznać, że jak olewa już jakieś tematy to na całego.
Słowa Blair średnio mu się spodobały, bo to tak jakby obarczała go winą za to, że nie chędoży wszystkiego co ma nogi i za wolno ucieka. Na jej wypowiedź odpowiedział niemal warknięciem.
-Przepraszam, że w imię przetrwania nie zgwałciłem Cię na miejscu! -powiedział i odwrócił się od dziewczyny mocno wydychając powietrze nosem. Zapewne smocze przyzwyczajenie. Burza na niebie zaś znacznie przybrała na sile. Odnośnie burdelu odpowiedział po chwili: -Nie ma sensu Ci tłumaczyć, nie zrozumiesz tego... Nikt tego nie zrozumie. -dodał dość chłodno żeby temperatura spadła co najmniej o kilka stopni.