Miano: Nathaniel "Natsu" von Reichs. Płeć: Mężczyzna Wiek: Wygląda na 18 lat. A liczy sobie ich 180. Grupa:  Piekielni Rasa: Demonicus. Klasa: Wojownik. Ranga: Cesarz Ranga dodatkowa: Przywódca Armii Demonów. Hierarchia: Cesarska. Pochodzenie: Vendicare. Przydomek: Schattenheit - Mistrz Cieni. Orientacja: Hetero Rodzina: Kaishin - ojciec (nie żyje), Caitlinne - matka, Reiko - żona (nie żyje) , Takashi - synek (nie żyje).

Wygląd

Ubiór:
Strój nieoficjalny: Podstawą są, oczywiście, części bielizny. Następnie nosi on czarną koszulę i takież spodnie, wykonane z solidnego materiału. Na stopy wkłada wysokie buty, idealne do biegania. Nadto nosi na sobie czerwony, długi aż do kostek płaszcz z czarnym podszyciem, który zaopatrzono w kieszenie. Ich wnętrze kryje w sobie zestaw noży wszelkiego gatunku. 
Dodatki: Szyję ozdabiają rozmaite amulety. Na serdecznym palcu lewej dłoni znajduje się złota obrączka - dar ślubny od zmarłej małżonki, z którym Natsu nigdy się nie rozstaje. Bez względu na okoliczności. A także kilka pierścieni. 
Strój oficjalny: Oficjalnie Nathaniel ubiera się w długą, czerwoną szatę z kapturem wykonaną z jedwabiu. (nie wiem, jak inaczej nazwać to, co ma na sobie na avatarze). Z ramion wyrastają mu ogromne, purpurowe smocze skrzydła. Nosi też dodatki: właściwie te same, co w nieoficjalnym stroju, więc powtarzać się nie będę. Dodam tylko, że oprócz amuletów wkłada jeszcze na siebie naszyjnik ze znakiem rodowym, jedyną pamiątkę po ojcu. Ozdobę tą nasz bohater traktuje jak relikwię. Przez ramię nosi przewieszoną katanę szmelcowaną na błękitno ( w sensie, że klinga jest z błękitnego metalu) o złotej rękojeści, na której wygrawerowano w języku demonów "Mistrz Cieni".

Wygląd: Wysoki, zgrabny młodzieniec, mierzy sobie ponad 195 cm. Widoczne są u niego mięśnie, wyrobione przez lata niańczenia małego smoka. Rudoczerwone, krótko ścięte włosy, szlachetne rysy twarzy. Szkarłatne usta, dość blada cera. Ciemnobrązowe, piękne oczy. Cecha charakterystyczna? Sarkastyczny uśmiech, zamyślone spojrzenie. W formie demonicznej ujawniają się u niego krwawe, przerażające blizny po licznych walkach w rozmaitych kształtach, klinga miecza staje się szkarłatna, a na prawym ramieniu zjawia się tatuaż smoka. Jeśli u cesarza ujawnia się jego alter ego (on sam nazywa to "wewnętrzną ingerencją"), wtedy kolor oczu z ciemnobrązowego zmienia się na błękitny, włosy stają się czarne i delikwent staje się dość irytujący. 

Atrybuty

Siła: 7
Reakcja: 7
Obrona: 12
Zwinność: 6
Spostrzegawczość: 7
Inteligencja: 7

Umiejętności

Natsu, jako cesarz Vendicare, posługuje się mistrzowsko iluzją i magią demonów. To właśnie dlatego przylgnął do niego przydomek "Mistrza Cieni". Obdarzony ogromną charyzmą, potrafi każdego przekonać do swoich racji. Oczywiście nie ma z tym żadnych problemów. Często wykorzystuje także moc paktu faustowskiego, którego koncepcję samodzielnie przerobił, by zyskiwać sobie kolejnych niewolników. Ponadto młodzieniec płynnie kontroluje żywioły wiatru oraz ognia. Jest także mistrzem w szermierce i skrytobójstwie.

Zaklęcia/Moce

Zaklęcia:

- Dasein Zersteiven (w języku demonów: Istnienie Niszczących Królestw) - działa przez pierwszą turę pojedynku. Ofiara zaklęcia trafia do świata, który wytworzy jej cesarz. Świat ten ma wszelkie pozory realnego, z tą tylko różnicą, że pojawiają się w nim osoby, których dawno już nie ma między żywymi.
- Feindschaft Ahrein (Zwycięzca Nienawiści) - działa przez pierwsze dwie tury walki. Ofiara widzi, słyszy i odczuwa tylko to, co w danej chwili "zaprezentuje" jej Natsu. Na ten przykład: jeśli Natsu zapragnie wysłać go na tropikalną wyspę pełną zombie, delikwent rzeczywiście sądzi, że na niej się znajduje (czuje piasek i chłodny wiatr, widzi plażę i morze, słyszy wycie głodnych stworzeń).
- Przekleństwo Smoczej Bogini - działa tylko przez trzecią i ostatnią turę walki. Natsu tworzy kopułę z ognia, w której zamyka swoje ofiary (lub ofiarę). Następnie powoduje wybuch, w wyniku którego na ciele delikwenta zostaje wypalony znak. Osobę naznaczoną w ten sposób młodzieniec potrafi znaleźć w każdym miejscu i w każdej chwili, bez względu na to, czy ofiara znajduje się jeszcze między żywymi, czy też nie. 


Moce (a właściwie tylko jedna konkretna): 
- Pakt Faustowski - koncepcja polega na tym, że osoba, którą z Natsu łączą bardzo bliskie więzi, zostaje naznaczona znakiem paktu. Staje się przez to jego niewolnikiem, oddanym sługą, pragnącym jedynie przypodobać mu się i służyć mu przez resztę swojego istnienia, a w potrzebie oddać za niego życie. Dzięki paktowi Natsu potrafi także stworzyć oddaną sobie armię z wszelkiego gatunku istot. Działa przez dwie - trzy tury, w zależności od tego, kiedy zostanie aktywowany (np. jeśli pakt aktywuje się na początku walki, działać będzie przez pierwszą i drugą)

Profesje

- Jeździectwo

Magiczne Przedmioty:

- Naszyjnik rodowy - magiczny artefakt przekazywany z pokolenia na pokolenie w klanie Kaishina. Zwą go Przeklętą Pieczęcią, dlatego, że nikogo z jego właścicieli nie spotkała śmierć naturalna. A wręcz przeciwnie - wszyscy jego nosiciele zginęli tragicznie, czego dowodem są krwawe kroniki Vendicare.  Stanowi on coś w rodzaju ich relikwii.

- Katana - szmelcowana na błękitno o złotej rękojeści, na której wygrawerowano w języku demonów "Mistrz Cieni". Jest to broń, zdobyta przez Nathaniela w czasie jego samotnego treningu w górach w okresie żałoby. Lubi jej używać w każdym pojedynku, jaki stoczy.

Wierzchowiec

Wierzchowcem Natsu jest wielki, purpurowy, ponad 60-metrowy smok o imieniu Himmel - Niebo. Jego miniaturkę widać na avatarze. Potrafi się bardzo szybko przemieszczać, przy tym jest przydatny w walce. Cechą charakterystyczną zwierzaka jest ogromna rozpiętość skrzydeł, a także długi ogon nieźle dekoncentrujący przeciwnika przy uderzeniu. Uwaga: ogon Himmela lubi też rozwalać budowle!

Ekwipunek

- miecz 
- podręczny zestaw noży ukryty zawsze w płaszczu
- butelka alkoholu
- kilka zwojów pergaminu i pióro

Posiadłość

Fragment jego posiadłości, tak zwaną Szkarłatną Salę, widać na avatarze. Jest to niewielki, gustowny zamek o nieco ponurym wystroju, położony w niedostępnych górach. Przeważają tam gotyckie wnętrza, czerwień, czerń, krew i mrok. Wielkie okna w wieżach pozwalają zobaczyć przez nie niemalże całe piekło. Pod budynkiem tym znajduje się kamienny labirynt lochów, pustych sal, komnat i długich, niekończących się korytarzy. Można tam znaleźć skarby albo stracić życie. Zależy, jak dobrze się zna to miejsce. W jednej z jaskiń znajdujących się niedaleko zamku znajduje się "sypialnia" Himmela, do której nikt poza cesarzem Nathanielem nie ma wstępu. 

Charakter

Nathaniel to pod każdym względem ciekawy chłopak. Gdy spotkasz go pierwszy raz, obrzuci Cię chłodnym, taksującym spojrzeniem, po czym uśmiechnie się kpiąco. Wobec kobiety będzie uprzejmy, rycerski, czarujący. Obdarzy ją ukłonem, czasem pocałunkiem w dłoń, jeśli naprawdę mu się spodoba. Ale to już byłby zaiste ewenement, bowiem od długiego czasu nie zdarzyło się, by 180-letni demon zainteresował się jakąś marną istotą płci żeńskiej. Mężczyznę tylko zmierzy zimnym wzrokiem, a następnie jedno z dwojga: albo wyzwie go na walkę, albo zasugeruje mu sojusz. Jest samotnikiem, z reguły działa w pojedynkę i niechętnie podejmuje się współpracy z kimkolwiek. Chyba, że zmuszą go okoliczności. Prawdziwym cudem (a raczej przypadkiem; cudów nie ma przecież!) będzie, jeśli zobaczysz młodego cesarza na jakimś balu/przyjęciu/imprezie. Właściwie to jego żywiołem jest teraz wojna, walka oraz śmierć. Łatwiej go spotkać w bitwie niż na randce. 

Historia

 
Zło jest zawsze możliwe. Szczególnie w życiu takim jak moje.


Nathaniel jest synem cesarskim, jedynym i prawowitym następcą tronu Vendicare. Jego rodzice byli ludźmi wyrozumiałymi, można by powiedzieć - trzymali się na uboczu, obserwując syna i w razie potrzeby wkraczając do akcji z udzielaniem przestróg albo powstrzymywaniu przed błędem. Jako jedynak miał wszelkie przynależne młodemu księciu swobody, z których korzystał. 

Spytasz zapewne: Co tak naprawdę jeden potępiony może przekazać drugiej potępionej istocie? A jednak może...Wbrew temu, co myślisz.

Chętnie opuszczał dom rodzinny, by podróżować. W trakcie jednej z takich wypraw 16-letni Nathaniel trafił do świata zamieszkanego przez smoki. Właśnie tam znalazł smocze jajo, z którego potem wykluł się Himmel. Zaopiekował się nim, pomimo niechętnych spojrzeń ojca, który nie lubił tego typu zwierzątek, i wychował go na wielkiego, wspaniałego smoka. Sam stworzył swemu "małemu przyjacielowi" sypialnię w jaskini, odwiedzał go, razem polowali. Nauczył się nawet jego języka. Pewnego dnia Himmel, z wdzięczności za opiekę, postanowił pokazać swojemu towarzyszowi ciekawe miejsce. Była to tajemnicza smocza świątynia. Ogromny budynek wykuty w skale, wielkości co najmniej połowy Vendicare, wzbudzał w zwykłych śmiertelnikach grozę. U Nathaniela wzbudził jedynie zaciekawiony uśmiech. Wielka komnata, do której wszedł, wyglądała mniej więcej tak:
W głębi, pod ogromnym posągiem z czarnego kamienia stał mroczny ołtarz splamiony krwią ofiar, pod którym leżały czaszki. Z cienia kolumn wyszedł czarny, sędziwy smok, jakby najwyższy kapłan świątyni. Pozdrowił Nathaniela uprzejmie krótkim skłonieniem głowy.

- Witaj, książę. To miejsce wzniesiono ku czci Smoczej Bogini, opiekunki istot takich jak my - przemówił. - Stoisz u źródła mądrości i wszelkiej wiedzy. Czy odważysz się z niego skorzystać? Nathaniel zaśmiał się lekko. Skłonił się krótko przed starcem. Spojrzał wprost w jego dumne, zimne ślepia o kolorze nefrytu. 
- Pewnie, przyjmuję wyzwanie - stwierdził.

Przebywał w tej świątyni 3 miesiące. Nauczył się tam techniki Przekleństwa. Zdołał także opanować swoją demoniczną formę i Pakt Faustowski. 


Czasami pragnę spytać, sięgając w głąb boskich ksiąg pełnych uznanych prawd, czymże w ogóle jest ten świat.

Wkrótce nadszedł czas, w którym musiały się zakończyć swobody młodego wieku. Gdy Nathaniel opuścił świątynię i wrócił "na ojczyzny łono", ojciec chłopaka zaczął mu szukać kandydatki na żonę. W końcu dziedzic był już prawie dorosły, więc wypadałoby, by pomyślał o przedłużeniu dynastii! Powyższe słowa często przychodziły mu na myśl, gdy musiał się zetknąć z kolejną bezsensowną zasadą etykiety, przyjmować nudne wizyty kolejnych oficjeli z pięknymi córkami albo wypełniać kolejne beznadziejne misje wymyślane mu przez ojca. Proponowano mu rozmaite księżniczki, szlachcianki wysokiego rodu. Ale Natsu upatrzył sobie piękną, młodą śmiertelniczkę z Denarii, imieniem Reiko. Dziewczyna była nad podziw urodziwa, przy tym miała ciekawy charakter i duże zdolności łucznicze, więc służba żartowała sobie w pałacu ówczesnego cesarza, że młody książę "został ustrzelony strzałą śmiertelniczki". Poza tym Reiko, tak jak on, kochała wolne, nieskrępowane żadnymi obowiązkami życie. Zakochany Nathaniel pożarł się o to z ojcem, zarzucając mu, że próbuje się wtrącać w jego życie, i wyprowadził się z domu,  by wziąć ślub z ukochaną i zamieszkać z nią w zameczku, który dlań zbudował. W dziewięć miesięcy później urodził im się synek Takashi. Idylla wydawała się być nieskończona... 


W tej wojnie nie było miejsca na litość. Więc wyzbyłem się jej, odsłaniając wrogom moją nienawiść do nich. Ojciec...czymże był dla mnie ojciec? Jedynie pojęciem, drwiłem sobie z jego istnienia. 

Tutaj dochodzimy do momentu, w którym stary Kaishin wplątuje się w kłótnię z cesarstwem anielskim. Wybucha wojna, młody książę postanawia - mimo skłócenia z rodzinką - dowodzić na froncie. Powiększa rodzinne ziemie, zdobywa dla siebie coraz nowe krainy. Wreszcie pokonuje armię aniołów i powraca z chwałą do ojczyzny. Ale tu czeka go bardzo niemiłe zaskoczenie, które zmienia Nathaniela na zawsze. Okazuje się bowiem, że jego żona i maleńki synek zginęli z ręki wrogich żołnierzy w trakcie walk, służbę i zaufanych towarzyszy wybito do nogi, a dom został spalony...

Wszystko, co miało kiedyś dla mnie jakąkolwiek wartość, stało się czczą marnością. Trwałem z resztką nadziei w sercu, że któregoś dnia będę mógł pomścić utratę bliskich. 

Jego charakter diametralnie się zmienia. Odsuwa się od ludzi, ukrywa się w górach Abismo, by samotnie zmierzyć się z żałobą po stracie bliskich. Ujawnia się wówczas jego alter ego - Natsu, prawdziwy psychopata i fanatyk zemsty. Zmagając się z nim, Nathaniel trenuje do upadłego, zwiększa swoje zdolności o kilka technik i rozwija Pakt Faustowski. Zdobywa także katanę wyżej wspomnianą. Po roku samotnych cierpień odbudowuje dom i już jako wdowiec wywiera okrutną zemstę na zabójcach najbliższych. Dokonawszy tego, ostatecznie zrywa kontakty z cesarstwem aniołów i obejmuje po zmarłym ojcu, poległym w walkach, władzę w Vendicare (matka zrzekła się tronu).