Obydwa stworzenia jedynie powarkiwały aż w pewnym momencie jeden z nich ruszył w kierunku kobiet jednak zahamował kilka metrów przed nimi i powoli cofnął się pozostając przodem do nich, chwilę później zrobił to samo drugi i tak na zamianę, oczywiście miało to na celu dalsze ostrzeżenie kobiet, Tiikeri są już inteligentniejsze od wilków, w prawdzie nie wiele, ale na pewno nie rzucą się tak po prostu na ludzi.

Zwierzęta wykonały jeszcze kilka takich ruchów gdy kobiety zaczęły się powoli wycofywać, zwierzęta widząc to uspokoiły się nieco jednak powoli szły za nimi utrzymując stałą odległość. Odprowadziły je do samych koni pilnując czy na pewno odejdą. Gdy się zbliżyły do koni dwa niebieskie tygrysy zniknęły w krzakach ale nie odeszły, schowane nadal obserwowały poczynania elfek.

Oczywiście, że zwierzęta nie były do udomowienia, prędzej by wybiły kilku strażników niż się zadomowiły, a nawet jeśli to w niewoli szybko zginęły by z powodu stresu, akurat te stworzenia są ostatnimi które powinno się próbować udomowić, sprawiłoby im to jedynie krzywdę połączoną z niezbyt przyjemną i powolną śmiercią we wspomnianym wcześniej stresie. W każdym bądź razie zwierzęta zniknęły gdy tylko kobiety opuściły ich tereny łowne. Po raz kolejny wszystko się uspokoiło i kobiety ponownie miały ciszę i spokój.

Gdy podążały łąką właściwie niewiele ciekawego mogło się wydarzyć i tak też było oprócz przechodzącej obok rodziny, rodzice oraz dwójka ich dzieci, chłopiec i dziewczynka poruszające się przed rodzicami około kilku metrów i bawiące się ze sobą, wyraźnie rodzina ta była szczęśliwa, w rękach mieli koszyk z jedzeniem, zapewne szli na piknik, a że w kierunku lasu to pewnie mieli zamiar zjeść go właśnie w nim. Aczkolwiek to też nie jest wcale ciekawym wydarzeniem, ale tak naprawdę nic ciekawszego akurat nie zaszło.

Mężczyzna zdziwiony spojrzał na kobiety, a następnie na swoją żonę, która również była zdziwiona, po chwili odpowiedział.
-Nie, nie, nie... Nie możliwe, wszędzie rozpoznamy naszą księżniczkę - Oznajmił pewnym głosem po czym ponownie spojrzał na swoją małżonkę która mu przytaknęła na potwierdzenie.
-A jeśli faktycznie to przepraszamy - Dodała po chwili jego żona, rodzina nie chciała robić sobie problemów, a najwyraźniej księżniczka nie chciała aby ktoś dowiedział się o tym, że opuściła zamek. Więc postanowili, że uznają to za pomyłkę i zapomną o całej sprawie jednocześnie nie mówiąc nikomu o tym. Ponownie się ukłonili jednak już znacznie słabiej po czym ruszyli dalej.

Niestety kierunek obrany przez kobiety był nie zbyt dobrym wyborem, mianowicie poszły w kierunku obozu mrocznych, gdy już się mocniej zbliżyły można było się tego zorientować, niemniej chyba było już za późno. Z dwóch stron wyłoniły się dwa całkiem potężne smoki przed którymi raczej nie łatwo będzie uciec nawet konno, a po bokach dwóch elfich strażników, właściwie to tylko ta czwórka była widoczna od razu po bliższym przyjrzeniu się dało się dostrzec iż właściwie są okrążone przez drowy.
Jeden ze strażników zdjął hełm i uśmiechając się pod nosem wrednie odezwał się.
-Proszę, proszę, proszę, kogo my tu mamy, czy to nie są przypadkiem elfy? - Przerwał na moment spoglądając na towarzysza naprzeciw niego.
-Owszem, tylko już nie mamy z nimi wojny... - Odpowiedział drugi, na co ten pierwszy zareagował niezbyt zadowoloną miną, po czym skierował swój wzrok ponownie na kobiety.
-Czego mi tutaj? - Zapytał poddenerwowanym głosem.